Microsoft
Excel jest zintegrowanym programem kalkulacyjnym,
który pracuje wyłącznie w środowisku Windows. Jest to program komputerowy
pomagający tworzyć i analizować dane i wyniki obliczeń zestawione w postaci
tabelarycznej. Posiada on możliwość tworzenia prostych baz danych i ich
przetwarzania, zawiera rozbudowane funkcje grafiki przeznaczone
do prezentacji wyników obliczeń.
Uruchomienie programu Microsoft Excel następuje
tak, jak uruchomienie wszystkich programów pod Windows, poprzez dwukrotne
kliknięcie ikony Microsoft Excel (z reguły znajdującej się w grupie Microsoft
Office).
Miejsce, w którym krzyżuje się kolumna i wiersz,
nosi nazwę komórki. Każda komórka jest opatrzona adresem, czyli
unikatową nazwą lub oznaczeniem cyfrowo-liczbowym przypisanym komórce na
podstawie jej położenia względem kolumn i wierszy arkusza. Na przykład, adres komórki znajdującej się na
skrzyżowaniu kolumny A i wiersza 1, to A1.
Zaznaczona komórka staje się komórką aktywną,
a jej adres pojawia się w polu nazwy, na lewym końcu paska formuły. Chociaż
tylko jedna komórka może być w danej chwili aktywna, istnieje możliwość
zaznaczenia grupy komórek, czyli zakresu.
Ćwiczenie 1
Zapoznaj się z ekranem programu korzystając ze strony
Ćwiczenie 2
Zaznaczanie zakresu komórek
W celu zaznaczenia całej kolumny komórek, wystarczy kliknąć lewym przyciskiem myszy na literę symbolizującą tą kolumnę (np. kolumnę E). Analogicznie, w celu zaznaczenia całego wiersza komórek należy skierować wskaźnik myszy na jego etykietę (liczbę określającą nr wiersza) i wykonać pojedyncze kliknięcie lewym przyciskiem myszy (np. nr 4).
Najczęściej zachodzi potrzeba zaznaczenia ciągłego obszaru komórek, czyli zakresu komórek wyznaczonego przez skrajną lewa górną komórkę i prawą dolną. (np. zakres B3:D6) W tym celu zaznacz komórkę B3, przyciśnij lewy przycisk myszy, po czym, nie zwalniając go, przesuń kursor myszy do skrajnej prawej dolnej komórki zakresu (tu: D6).
Można także kliknąć w komórkę B3, wcisnąć na klawiaturze Shift, po czym nie zwalniając go, zaznaczyć skrajną prawą dolną komórkę zakresu (tu: D6). Jeśli wybierzesz teraz polecenie Wszystkie krawędzie z Narzędzi głównych - łatwo utworzysz tabelę o żądanej ilości kolumn i wierszy.
Utwórz szkic tabelki np. 7 wierszy, 7 kolumn. Wpisz w kolejne komórki pierwszego wiersza kolejne dni tygodnia. Sformatuj kolor czcionki i tła korzystając z narzędzi głównych (podobnie jak w Wordzie) wg własnych upodobań. (rysunek 1 w ćwiczeniu 6)
Utwórz szkic tabelki np. 7 wierszy, 7 kolumn. Wpisz w kolejne komórki pierwszego wiersza kolejne dni tygodnia. Sformatuj kolor czcionki i tła korzystając z narzędzi głównych (podobnie jak w Wordzie) wg własnych upodobań. (rysunek 1 w ćwiczeniu 6)
Ćwiczenie 3
Wypełnianie serią
Aby
wypełnić kolejne komórki kolumny (lub wiersza) kolejnymi liczbami naturalnymi (tzw.serią w dół), wystarczy
wpisać liczby 1 i 2 w dwie kolejne komórki kolumny (np.B), zaznaczyć je lewym
klawiszem myszy, najechać na prawy dolny róg zaznaczonego zakresu aż pojawi się
kursor w kształcie krzyżyka, dalej ciągnąć w dół; kolejne liczby uzupełnią się
same. (analogicznie można wypełnić komórki wiersza w prawo)
Wypełnij serią w dół od liczby 1 do 21 w kolumnie C, i w wierszu 3, liczbami od 2 do 30 co 2. Popróbuj inne wersje uzupełniania wg własnych pomysłów.
Podobnie można wypełnić serią dni tygodnia: wystarczy wpisać nazwy dwóch kolejnych dni tygodnia (lub ich skrótów) i przeciągnąć w prawo z wciśniętym prawym klawiszem myszy (pamietaj o kursorze -krzyżyku). Spróbuj wykonać obie wersje w nowych dwóch tabelkach.
Ćwiczenie 4
Ćwiczenie 4
Formuła dodawania.
Aby arkusz wykonywał obliczenia, należy wprowadzić formułę do komórki, w której ma się wyświetlać wynik.
Aby arkusz wykonywał obliczenia, należy wprowadzić formułę do komórki, w której ma się wyświetlać wynik.
Wprowadzanie formuły rozpoczyna się od wpisania na klawiaturze (w pasku formuły) znaku = (równa się). Następnie należy kliknąć na komórce, która bierze udział w formule – jej adres zostanie wpisany do komórki, wprowadzić znak działania matematycznego (np. + plus) i kliknąć na drugiej komórce. Gotową formułę należy zatwierdzić klawiszem Enter.
Wpisz w komórki A11 i A12 dowolne liczby. W komórce A13 wstaw formułę =A11+A12. Zatwierdź klawiszem enter. Zauważ jak zmieni się zawartość komórki A13, gdy zmienisz wpisaną liczbę np. w komórce A11.
Inna możliwość sumowania to formuła =suma(A1:A5) - gdy ją wpiszesz w komórce np. A13 - formuła zsumuje wszystkie wartości wstawione w komórki od A1 do A5 i wynik wstawi w A13. Jeśli znak : wewnątrz formuły zamienimy na ; czyli napiszemy formułę =suma(A1;A5) otrzymamy w wyniku sumę komórek A1 i A5 (a nie całego zakresu jak uprzednio)
Sprawdź jak działają powyższe formuły na dowolnych wymyślonych przez siebie przykładach.
Inna możliwość sumowania to formuła =suma(A1:A5) - gdy ją wpiszesz w komórce np. A13 - formuła zsumuje wszystkie wartości wstawione w komórki od A1 do A5 i wynik wstawi w A13. Jeśli znak : wewnątrz formuły zamienimy na ; czyli napiszemy formułę =suma(A1;A5) otrzymamy w wyniku sumę komórek A1 i A5 (a nie całego zakresu jak uprzednio)
Sprawdź jak działają powyższe formuły na dowolnych wymyślonych przez siebie przykładach.
Ćwiczenie 5
Autosumowanie
Wypełnij dowolnymi liczbami komórki B2:B10. Ustaw kursor w komórce B11 i wciśnij ikonkę autosumowania (narzędzia główne). Sprawdź jaka formuła została wpisana w komórce B11.
Ćwiczenie 6
Rysujemy i formatujemy tabelkę.
Zaprojektuj plan tygodnia. W tym celu zaznacz zakres 7 wierszy na 7 kolumn. Wykorzystaj funkcję wypełniania serią, aby wpisać kolejne dni tygodnia (wystarczy wpisać poniedziałek i przeciągnąć kursorem w prawo jak w ćw.3) Wprowadź obramowanie. Pogrub nazwy dni tygodnia. Dodaj tło - inne dla co drugiej kolumny. Dopasuj szerokość kolumny, by była widoczna cała nazwa dnia tygodnia. Użyj zakreślonych na czerwono przycisków.
